วันอังคารที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

อย่าเพิ่งผยองพองขน.. ไอ้หนู

ใจจริงอยากจะเขียนเรื่องราวหลายอย่าง โดยเฉพาะภาพแห่งความเป็นจริง
การพ่ายแพ้ เมื่อคืน คือ ความจริงที่เราท่านควรตระหนักยิ่ง .. เรื่องปกติกับเกมส์การแข่งขัน

พอดีมีเรื่องราวต้องสะสาง เลยขอฝากซักย่อหน้าไว้ก่อน เพราะไม่รู้จะได้เขียนอะไร ไหม !!! งวดนี้
เผื่อใครเจอเกรียนสัมภเวสี จะได้หาทางย้อนมันซักดอก สองดอก !!!


เรื่องมีอยู่ว่า คงต้องแสดงความยินดีกับแชมป์สมัยที่ 19 ของเหล่านักเตะสัมภเวสี ที่อุตส่าห์ทำได้
ไม่ว่าด้วยกลวิธีใดใด คุณก็คือผู้ชนะ ถึงแม้จะดูไม่ขาวสะอาดเท่าไหร่ในบางนัดบางคราว สำหรับบางคน

ถามว่าส่วนตัวรู้สึกอย่างไร คงตอบอย่างปกติ ว่า เฉยๆ เพราะหาได้อาทรร้อนใจกับเรื่องนี้ไม่ แม้แต่น้อย
ก็ยินดีด้วยกับความพยายามและการทำสำเร็จ แต่ อย่านึกเลยเชียวว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้ผมรู้สึกอิจฉา

ทำไม !!! น่ะเหรอ
เพราะถึงอย่างไร คุณก็ไม่สามารถพรากสถิติพวกผมไปอีกแสนนาน..ก็แค่นำไม่กี่อึดใจเท่านั้น

ลองย้อนกลับไปดูรากเหง้าและรอยทางของทั้งคู่ ลองคิดและใคร่ครวญซักหน่อยหากคิดจะมาหยามหยัน
หงส์แดง ก่อตั้งเมื่อปี 1892 ขณะที่สัมภเวสี ก่อตั้ง 1878 ถึงห่างกัน 20 ปี แต่เรื่องการดมตูดคงต้องยกให้

เพราะ พอฤดูกาล 1900-1901 หงส์แดงเองก็ได้ลิ้มรสความหอมหวานจากการเป็นแชมป์ลีคสูงสุด

ขณะเดียวกัน กว่า พวกสัมภเวสี สูเจ้า จะได้ลองรสบ้างก็ล่อไปฤดูกาล 1907-1908
และหลังจากนั้น หากนับถึงตอนนี้ ก็ราว 111 ปี ที่พวกเมิงตามตรูดดมขี้พวกตรูมาตลอด

กับการนำแค่ปีเดียวก็เท่านั้น อย่าเพิ่งเหลิงลำพองไป กรูมีเวลาให้เมิงอีก 110 ปี ..เอิ๊กซ์ๆ
อีก 110 ปี ถ้ายังไม่ได้แชมป์นำหน้าพวกเมิง ตอนนั้นค่อยช้ำใจก็ไม่สาย เพราะฉะนั้นอย่าพองขน ไอ้หนู !!

วันเสาร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

หงส์แดงนิวส์ 6 ฉลองสัญญา คิงส์

เทศกาลเฉลิมฉลองสัญญาเดอะ คิง
"หงส์แดงนิวส์" ขอเป็นส่วนหนึ่งในการร่วมแสดงความยินดี

เป็นเพราะโอกาสอย่างนี้ หาได้ยาก เพราะเป็นเรื่องที่ผู้ทำชื่นชอบเป็นพิเศษ
สาวก มูปากมอม กับ โบอาส รอกันขี้แตก ไปก่อนเน้อ เพราะนี่คือคนที่ใช่ที่สุด แล้วววววว

อาจฮาบ้าง ไม่ฮาบ้าง ก็ทัศนาตามอารมณ์ เด้อ...ครับ



กระทบใคร ใครจุก ใครเจ็บ ไม่ต้องมาบอก ไม่อยากฟัง ... คริ คริ

ส่วนคนไหนขำบ้าง ยิ้มบ้าง ฮาบ้าง ลงชื่อด้วย


ด้วยจิตคารวะ
มีดสั้นงมงายรัก

วันพุธที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

อีก 2 นัด ก่อนลาโรง !!!

เดอะ คิง ... หัวข้อที่ผมออกจะหาเรื่องเขียนลำบากเรื่องหนึ่ง
เพราะมาตรฐานส่วนตัวของเจ้าของนามที่กล่าวข้างต้น มันเกินปกติเสียจนแตะลำบาก

เพราะนับตั้งแต่ผู้ชายคนนี้เดินเข้าสู่วิถีแห่ง ลิเวอร์พูล เรื่องราวมากมายล้วนตามมา
แต่ละเรื่องเข้าขั้นเทพนิยายแฟนตาซีที่อ่านสนุกและมิอาจคาดเดาเรื่องราวอื่นๆ ได้อย่างชัดเจน

หากมีแต่ความปิติและอิ่มเอมกับการลิ้มรสความหฤหรรษ์ จนยากบรรยาย
เรื่องราวหลักๆ ของชายผู้นี้ถูกถ่ายทอดจากปากสู่ปาก จากรุ่นสู่รุ่น ราวกับหาตัวตนที่แท้จริงไม่ได้

แต่นี่แหล่ะ ตำนานที่ยังมีลมหายใจ ที่ทุกคนยังสัมผัสและรับรู้เรื่องราวได้อย่างมิรู้เบื่อหน่าย

แล้วงัย .. !! ทำไมต้องพูดถึง ทำไมต้องออกมาเขียนอะไรๆ กับชายคนนี้อีกเล่า
ก็แหมนะ !! มันได้จังหวะ ล่ะม๊าง ท่านที่เคารพ ที่หลายๆ อย่างเริ่มอุดปากกูรู จนเห่าออกเสียงสำเนียงไหนไม่ได้

จำกันได้ไหม !! จากก้าวแรก ที่ เดอะ คิง ตกปากรับเผือกร้อนจากสโมสรเพื่อกลับมากุมบังเหียนคราวนี้
เหล่ากูรูและผองเพื่อน สาวกเกรียนสยาม หรือแม้แต่ เดอะ คอป ตัวเอ้หลายคนออกอาการเหมือนโดนขัดใจ

หลายคนทำตัวราวเด็กไม่ได้ของเล่น และหลายชีวิตออกอาการเหมือนครอบครัวร้าวฉานราวเมียมีชู้
พร้อมยกเหตุอ้างผลที่ทำเอาผู้คนเกือบเคลิ้มมาเล่าสู่ ประหนึ่งตัวแม่มม ช่างเอกอุและเอกะเสียยิ่งกระไร

ทั้งเรื่องราวของชื่อชั้นและความหัวโบราณต่างถูกยกมาอ้างราวกับโศกนาฏกรรมที่มิอาจเยียวยา
บ้างยกแคนดิเดต และ เครดิต ให้กับชายปากมอม รวมไปถึงเด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ราวเทพเจ้า.. ถุยส์

ยิ่งเสียผู้ชายที่เคยมีเลขเก้าติดหลังไปอีกหนึ่ง หลายคนเริ่มออกอาการประหนึ่งแม่มมถูกเต็มประตู
หนำซ้ำอาการเปิดหัวของทีมเหมือนไม่เป็นใจเข้าไปอีก ยิ่งเหมือนตอกย้ำความคิดของคนเหล่านั้น

บวกกับอาการบาดเจ็บของเหล่านักเตะตัวหลัก ดูเหมือน เดอะ คิง จะข้ามผ่านโดยยากลำบาก
แต่การณ์หาเป็นดังเช่นนักอวดรู้ พวกอวดตัว และเหล่าเหลือบไร ออกมาแพล่มวิพากษ์วิจารณ์ไม่

ทุกอย่างดูเริ่มเข้าที่เข้าทาง นวลเนียน และ แสดงถึงความเป็นยอดฝีมือ ที่ใครๆ มิอาจดูแคลน

.......................................

ถ้าให้ผมทาย การจากไปของอดีตหมายเลขเก้าคนนั้น ก็คงมีกระบวนความคิดไม่ต่างจาก เกรียนสยาม เท่าไหร่
เพราะหากถาม ณ ตอนนั้น ผมเชื่อว่าผู้ชายแก้มแดงคนนั้น อาจไม่รู้จัก เดอะ คิง อย่างที่ควรเป็น

ถ้าถามถึงรายชื่อยอดคนยอดโค้ช เดอะ คิง อาจไม่อยู่ในลิสต์ท๊อป 20 ในกบาลของหมอนั่น แม้แต่น้อย
การหาทางรุ่งกับยอดโค้ชในสมองของชายที่เคยรัก เลยเบนเข็มไปที่ อันเชลอตติ อย่างช่วยไม่ได้

เพราะหากนับตามสายตาบ้านๆ อาร์เซนอล แมนยู บาร์ซ่า และ รีล มาดริด ล้วนออกอาการเป็นไปไม่ได้
ความหวังที่จะเห็น อันเช่ สร้างยุคแสงสว่างเรืองรองมากกว่า เดอะ คิง จึงผุดขึ้นมาโดยมิได้นัดหมาย

โดยหารู้ไม่ว่า ตัวเองอาจพลาดโอกาสสำคัญในการก้าวสู่การเป็นนักเตะที่ดีที่สุดไปอย่างมหันต์
หรือผมตาฝาดไป ที่เห็น เดอะ เคาท์ / มักซี่ / สเปียร์ริ่ง / ไมราเลส และเด็กๆ ทั้งแก๊งค์ดูเล่นดีผิดหูผิดตา

จาก เคาท์ ที่ปกติก็หาได้เล่นขี้เหร่ไม่ ก็ดูมีทักษะการวิ่งที่เหมือนจะเข้าใจเกมส์และมีประโยชน์มากขึ้น
ขณะที่คนอื่นๆ ต่างก็ไม่ต่างกัน ที่หลายๆ คนดูเป็นเกมส์ และมีทรงอันจับต้องได้ ด้วยผลที่เห็นๆ กันอยู่

พาลนึกไม่ออกว่าหากชายคนนั้นยังอยู่จะเปล่งประกายอีกสักเท่าไหร่ ยามเมื่อ เดอะ คิง ขัดเกลา
แต่ช่างมันเหอะ ผ่านแล้วก็ผ่านไป แค่เอ่ยและยกตัวอย่างของอาการคิดผิดมาให้ยลกันซักหนึ่งกรณี

.......................................

แล้วไง !!! หลังผ่าน 16 นัด กับผลเฉพาะในลีค แข่ง 16 ชนะ 10 เสมอ 3 และ แพ้ 3
จากทีมที่อยู่ในโซนตกชั้นกลับก้าวพรวดๆ มาอยู่ในพื้นที่ยุโรปชั่วคราวอย่างในช่วงเวลานี้

ผมสงสัยเล็กๆ ว่า ไอ้ยอดกุนซือที่เคยชูหางราวเทพเจ้า จะมีปัญญาทำแบบนี้ไหม หรือต้องให้โอกาสยันฤดูกาลใหม่

กับ 33 แต้มที่หากันไม่ได้ง่าย เมื่อต้นฤดูกาล กับกลายเป็นเรื่องไม่ยากแค้นเท่าไหร่ในมือ เดอะ คิง
อะไร !!! คือ สิ่งที่ทำให้มันเกิดขึ้น และ เรื่องราวเหล่านี้ล้วนแหกตา หรือนี่คือความฝันบางตื่นเท่านั้น

นักเตะที่โดนบูชาราวเทพหายไปหนึ่ง ขณะเดียวกันกลับได้นักเตะที่ยังไม่ได้พิสูจน์ตัวเองเท่าไหร่มาแค่ 2
รวมกับเหล่าเด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมหนึ่งขยุ้ม ไฉนรูปเกมส์ กลับดูเพลินตาและยวนใจสิ้นดี

เหล่าแพะตัวเอ้ทั้งหลายเริ่มกลายร่างเป็นเทพบุตร ราวโอรสสวรรค์ที่กำเนิดเกิดมาเพื่อ ลิเวอร์พูล ทั้งสิ้น
เกรียนสยาม ถึงคราวเงียบยกใหญ่ เหมือนบ้านเมืองนี้ไม่เคยมีใครเป็นเกรียนที่หาแพะไปวันๆ มาก่อน

แต่เชื่อใจได้ ว่าหากถึงคราวต้องพ่ายแพ้เมื่อไหร่ เราคงได้ยลโฉม เกรียนสยาม กันอีกหลายกระทอก
ซึ่งแม้แต่ เดอะ คิง ที่วันนี้พวกมันต่างสรรเสริญ คงไม่วายโดนปู้ยี่ปู้ยำชำเราอย่างสนุกปากตามเคย หากพลาดพลั้ง

.......................................

กับเกมส์การแข่งขันเมื่อคืน บอกกันแบบไม่อายว่าผมโคตรจะผิดหวังไม่น้อย
เปล่า !!! ไม่ได้ผิดหวังในผลการแข่ง หากแต่ภาพรวมของเกมส์กลับดูไม่ถึงใจ อย่างที่หวังไว้ซักนิด

แหม ก็ถ้าหากเหลียวกลับไปมองนัดก่อนๆ ของ ฟูแล่ม กับเกมส์ในบ้านของพวกเค้า
คงต้องยอมรับโดยพลัน ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยซักนิด หากหวังจะเข้ามาฉกแต้มกันแบบหน้าตาเฉย

ก็จาก 21 นัดในบ้าน ในทุกถ้วยปีนี้ของเหล่านักเตะทีมเจ้าสัว มันธรรมดาที่ไหน !!!

จาก 21 เกมส์ เจ้าบ้านเล่นเอาถึงชนะไปทั้งสิ้น 11 เกมส์ เสมอ 6 และ แพ้เพียงแค่ 4 เกมส์ เท่านั้น
ซึ่งนับว่าเป็นสถิติที่น่าหวั่นใจอยู่ไม่น้อย และเป็นสาเหตุสำคัญให้เจ้าสัวอยู่อันดับที่ 10 แบบสบายๆ

ไอ้เราก็นึกว่า งานนี้คงได้เห็นเกมส์มันส์ๆ ระดับลุ้นกันรูตรูดตะลึง ไม่ก็ต้องเยี่ยวเหนียวไปข้าง
แต่ ป้าด .. เริ่มเกมส์แค่ 15 นาที ทุกอย่างก็จบลงซะดื้อๆ แบบไร้ลุ้น... ฮ่วย !! เสียเส้นยิ่งกว่าดู ปาเกียว อีก

ไอ้ชอบน่ะชอบนะ ไม่ใช่ไม่ชอบ กับการเห็นทีมที่รักไล่ปู้ยี่ปู้ยำชาวบ้านชาวช่อง
แต่แบบว่าโรคจิต อยากเห็นทีมชนะยากๆ หน่อย เจอเกมส์เหนียวๆ เคี้ยวยากๆ จะทำอย่างไร

การแก้เกมส์ ทัศนคติผู้เล่นจะเป็นแบบไหน จินตนาการจะออกมาเยี่ยงไร หากเจอเกมส์เขี้ยวๆ
งานนี้เลยพาลมีความรู้สึกเสมือน มวยล้มต้มคนดู ยังงัยอย่างงั้น... เอ้า !!! จริงๆ นะเนี่ย

ไม่ต้องไกล ดูอย่าง พ่อยอดชาย นาย Mark Schwarzer นั่นปะไร !!!
ก็ทั้งๆ ที่เพิ่งเล่นออกจะโดดเด่น ในเกมส์นัดถล่มซันเดอร์แลนด์นอกบ้านมา 3-0

แถมเจ้าตัวและผองเพื่อนดันทะลึ่งติดทีมออฟเดอะวีคของเวปไซค์พรีเมียร์ถึง 6 พระหน่อ
แต่ไหง !!! พอมาเจอกับทีมของเรากลับอ่อนระทวยราวโดนน้ำแข็งลากผ่านหลังซะฉิบ !!!

และงานนี้ หากต้องเลือกคนที่แย่ที่สุดของเกมส์ ในสายตาผมคงไม่พ้น คนๆ นี้ ล่ะ Mark Schwarzer
ก็พ่อเล่นทำหมูหกตลอด แบบมองมุมไหน ลูกบางลูกมันไม่ควรเป็นประตูด้วยซ้ำ หรือคุณคิดกันอย่างไร !!!

ซึ่งงานนี้ความมันส์ระดับสวนรูทวารเลยหล่นหาย ตาม “มาตรฐานโกล์ มาตรฐานเกมส์” เสียจริง

ตั้งแต่ลูกแรก กับการตัดสินใจแปลกๆ ที่เก็บบอล์ลไว้ในสนามแทนที่จะยอมเสียลูกเตะมุม
จนเป็นเหตุให้ มักซี่ ได้โอกาสงามๆ เบิกประตูแรกในเกมส์ ทั้งๆ ที่เวลายังไม่ถึง 1 นาที

การยืนผิดตำแหน่งในลูกที่ 4 ที่โดน มักซี่ เจ้าเดิมทำแฮททริค ทั้งๆ ที่ยิงได้ไม่แรงเท่าไหร่
แต่ทิศทางและน้ำหนักนี่ซิ นับว่าเป็นการลงโทษการยืนผิดที่ผิดทางได้อย่างไม่ยากเย็น

แต่ไอ้ที่น่าเกลียดที่สุด คงต้องยกให้ลูกที่ เคาท์ ยิงจากเส้นกรอบขวามือ มองยังงัยลูกนี้ก็ไม่น่าเป็นประตู
มันน่าเข้าซองจะตาย ไหงดันแหวกฟ้าท้าตะวัน ดันไปเป็นประตูเสียนี่ ...ยอมเลยพ่อคุณพ่อทูนหัว แม่มม !!!

.......................................

จะว่าไป เกมส์นี้นับว่าเป็นเกมส์ที่หลายๆ คน ได้แสดงความสามารถออกมาได้อย่างมีรสนิยม
อย่าง ลูคัส เกมส์นี้เล่นเอาหล่อไปไม่น้อย ลูกตอดที่เป็นสัญลักษณ์ประจำกายยังเปล่งอานุภาพได้ดี

แถมลูกส่งใกล้-ไกล เกมส์นี้ นับว่าสำแดงเดชได้ไม่น้อย แถมมีลูกล่อลูกหลอกลูกล่อลูกชนต่างหาก
ซึ่งนับว่าก้าวไกลไปอีกระดับไม่น้อยทีเดียว กับคุณภาพคับแก้วของอดีตกัปตันบราซิลรุ่นเยาว์

และแม้จะดูโดดเด่นน้อยกว่า เจ้าปั้ก (อีกตามเคย) แต่ถือว่า นี่นับเป็นคู่มิดฟิลด์ที่หาน้อยหน้าใครไม่

แต่กาลกลับเป็นว่า ส่วนที่ดีที่สุดของทีมกลับเป็นความลื่นไหลของแนวรุกที่ดูมีประสิทธิภาพมากมาย
ราวกับว่า เดอะ คิง หาได้ใช้ระบบ 4-4-2 ที่คุ้นเคยไม่ หากแต่เป็นระบบใหม่ตัวผมเองค่อนข้างมึนงง

เพราะเท่าที่ดู แผนนี้กลับกลายเป็น 4-2-4 เสียฉิบ !!! เพราะดูยังงัยๆ 4 คนแนวรุกต่างพร้อมเป็นศูนย์หน้าเสมอ
เพราะลองคิดเล่นเล่น แค่ แฮททริคฮีโร่ คนเดียว ยังยิงต่างมุมต่างพื้นที่ทั้ง 3 ตุง แบบว่า ตรงไหนก็ยิง ซะงั้น

หาก 4-4-2 เดิมๆ ตำแหน่งประจำของ มักซี่ งานนี้โดยภาพ คือ น่าจะเป็นการประจำการพื้นที่ด้านกราบซ้าย
แต่หากดูย้อนไปที่ลูกแรก มุมที่ มักซี่ ซัดเบิกรู กลับกลายเป็นพื้นที่ตรงกลางเยื้องๆ ไปด้านขวา

เพราะวิ่งตัดสลับกันกลับ ซัวร์เรส ขณะที่ลูกที่สองได้ประตูมาจากด้านซ้าย ด้านประจำการ
ส่วนลูกที่ 3 เป็นบริเวณหัวกะโหลก เหน่งๆ เรียกว่า วิ่งกันจนดูลานตา หาทิศทางแน่นอนไม่ได้

ซึ่งทั้ง 4 พระหน่อ ทั้ง เคาท์-ซัวร์เรส-มักซี่ และ เมย์ราเลส ในครึ่งแรก ทำได้ดีจนน่าเวียนหัว
แม่มมม !!! จะจับตายใครล่ะนั่น แม่มมม วิ่งซะขนาดคนดูยังงง ไอ้คนในสนามยิ่งไม่ต้องพูดถึง

ส่วนที่ชอบอีกเรื่อง คือ การได้เห็นทัศนคติ และ ทรงการเล่นที่ดูน่าติดตามของเจ้าเหม่งน้อย เชลวี่ย์
หนึ่งในยอดยุทธวัยเยาว์ที่สื่ออังกฤษต่างลุ้นและเขียนถึงราวกับนวนิยายของเจ้าชายแห่งโลกลูกหนัง

หากย้อนกลับไปดูในหลายๆ เกมส์ ที่เจ้าตัวถูกส่งมาขัดตาทัพ หาได้มีส่วนไหนซักนิด ว่า หมอนี่จะเหนือชั้น
โอเค !!! ที่อาจดูเหมือนตื่นๆ จับจังหวะไม่ถูก หรือ ไม่คลิ๊กอะไรก็ตามแต่ และ พักหลังได้รับบาดเจ็บ

หากเอาไปเทียบกับ แจ็ค โรบินสัน หรือ เจ้าหนูฟลานาแกน คะแนนคงห่างลิบอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่เมื่อคืนนี้ แค่ลูกเดียว ลูกที่ส่งให้ ซัวร์เรส ยิงประตู ลูกนั้นลูกเดียวจริงๆ ที่มันฉายอานุภาพขนาดต้านไม่อยู่

เล่นเอาตะลึง และ ปากค้าง อย่างมึนงง และสงสัยในที ว่าหากทุกอย่างเข้าล๊อค ไอ้หมอนี่จะอันตรายแค่ไหน !!!
เพราะการดึงจังหวะนิดๆ ก่อนปล่อยลูกออกจากเท้า เนี่ย ผมว่ามันไม่ใช่ระดับเด็กอายุ 19 ขนาดนี้

ไอ้ลูกนี้มัน คิลเลอร์พาสระดับเซียน ดูเหนือชั้นกว่า ทะยานบันไดเมฆ ของ บู๊ตึ๊ง ลูกหนึ่งเชียวนะนั่น

งานนี้คงต้องขอคารวะ หลังมีข้อสงสัยเล็กๆ มาหลายเพลากับชื่อชั้นที่ดูอาจจะเกินตัวไปหน่อย
หากนับแต่สิ่งดีงามของเกมส์ นอกจากความบันเทิง และ ภาพรวมของแนวรุกแล้ว กลับมีสิ่งหนึ่งให้กังวลเล็กๆ

ในมุมมองของผม ทัศนคติกับการตั้งรับ หลังนำขาด ดูน่าสนอกสนใจไม่น้อย
เพราะทั้งสองลูกที่เราโดนกระทุ้งนั้น เหมือนเราดูชะล่าใจเกินไปหรือเปล่า เราผ่อนคลายมากไปไหม !!!

ด้วยเหตุที่ทั้งสองลูกที่เราโดน หากเป็นเวลาปกติ ผมว่ามันไม่เหนือชั้น ขนาดเรารับมือไม่ไหวแน่
ดูจากคลีนชีทที่ เรน่า ได้รับ กับความเหนียวแน่นที่เราโชว์มามากมายกับทีมระดับหัวแถวก็พอ

ไอ้สองลูกเนี่ยแหล่ะ ที่ทำให้เกมส์นี้ กลับลดคุณภาพความอิ่มเอมจากชัยชนะไปไม่น้อย
เพราะหากเลือกได้ ผมคงชอบพอการชนะ 3-0 มากกว่า 5-2 เป็นแน่แท้ ... งานนี้เลยกร่อยไปนิดหน่อยในที

.......................................

หลังเกมส์ชำเรา เจ้าสัวน้อย กับ การพังสถิติมากมาย บวกฟอร์มการเล่นที่ดูเพลิดเพลิน คุณหวังอะไร !!!
ใช่เลย หากไล่เรียงกับสถิติ เรามีอะไรใหม่เกิดขึ้นบ้าง ... ประตูที่เร็วที่สุดในพรีเมียร์ชิพฤดูกาลนี้

การลงเล่น ครบ 666 นัด ของ อาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ แห่ง หงส์แดง เจมี่ คาร์ราเกอร์
การทำประตูติดกัน 5 นัด ของ เดิร์ค เคาท์ ที่เราห่างหายไปนับจากสมัย จอห์น อัลดริจด์ เมื่อปี 1989

การทำแฮททริคครั้งที่ 2 ของ มักซี่ โรว์ดิเกรซ ในรอบ 3 เกมส์ ซึ่งหากนับรวมถึงฟอร์มของทีม
นี่น่าจะเป็น “การกลับมาที่ยอดเยี่ยมอีกครั้งหนึ่ง” หลังจากที่เราทำได้ ที่ อิสตันบูล และ ถ้วยเอฟ เอ คัพ

ก็แหม !!! นะ จากท้ายตารางจนคนปรามาสว่างานนี้มีหวังลุ้นตกชั้น กลับมาลุ้นหูใหญ่ขนาดนี้
หากไม่เรียกว่าเป็นการกลับมาที่ยิ่งใหญ่ หรือ จะให้บอกว่าตรูซมซานมาล่ะ พ่อคุณ !!!

อีก 2 นัด เท่านั้นซินะ ที่เราต้องอำลาพรีเมียร์ กับ ฤดูกาลแห่งความผันแปร
ทั้งเปลี่ยนผู้จัดการ 2 คน ทั้งเปลี่ยนเจ้าของ และผู้บริหาร รวมไปถึงการเปลี่ยนผู้ร่วมงานบางส่วน

การคาดเดาผลลัพท์เมื่อสิ้นฤดูกาลใกล้ถึงไคลแม๊กซ์ จนเชื่อว่าหลายคนอาจลุ้นจนเยี่ยวเหนียว
เอาน่า !!! ไม่ว่าอย่างไร หากฟ้าจะประทานให้ไปหูใหญ่อีกครั้ง ผมคงรับชะตากรรมนั้นด้วยความเต็มใจ

และถึงแม้อาจจะไม่ได้ไปซักถ้วยในเกมส์ยุโรปปีหน้า ส่วนตัวก็ไม่กังวลเท่าไหร่ !!!
เพราะจากทรงเกมส์ที่เกิดขึ้นในปลายฤดูกาลนี้ คนที่น่าจะกังวลไม่น่าจะเป็นพวกเรา

ใครจะไปรู้ เห็นฟอร์มอย่างนี้ อาจมีคนขี้แตกขี้แตน อยู่แถวโรงละครแห่งฝันเปียก แล้วก็ได้ .. ระวังตัวเถอะ เมิง !!!


ปล. หาก เดอะ คิง อ่านเจอข้อความนี้ ช่วยอะไร เดอะ คอป ซีกโลกฝั่งนี้ ซักนิด
ช่วยเอา ซัวร์เรส ไป ซีล๊อกซ์ หรือ ก๊อปปี้เหมือน เอาไว้อีกซัก 2-3 สำเนาด้วย เถ๊อะ.... กลัวเจ็บ จริงๆ เล๊ยยยยย

และหากลำบากไป ขอเป็นซื้อนักเตะประมาณนี้มาเสริม น่าจะทำให้นวนิยายหมายเลข 19 ของเราไม่ไกลเกิน
Pleasssssssssssssssssssssssssss.

ด้วยจิตคารวะ
มีดสั้นงมงายรัก


ข้อเขียนเหล่านี้ เป็นความคิดเห็นส่วนตัวเพียวๆ ใครชอบไม่ชอบ คิดเหมือนคิดต่าง ก็หากังวลไม่
ยินดีต้อนรับทุกคอมเม้นท์ ยกเว้นพวกเกรียนแตก หากมันเจ็บจี๊ด .. ช่วยนิ่งหน่อย เดี๋ยว เตะ !!!

_________________

วันอังคารที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

บทเปิดตัว


เปิดไปดูเล่นๆ ในคลังข้อมูลส่วนตัว กลับไปเจอเรื่องราวที่เคยเขียนเอาไว้ที่ หงส์มาร
สมัยเปิดตัวครั้งแรก ดูวันเวลาที่เอกสารโดนเซฟ ก็ล่วงเลยมา 3 ปี แล้วซิ นะ 15/5/2551 นู่นแน่ะ
เอามาเก็บๆ ไว้ ที่นี่เลยแล้วกัน


"ต้มถั่ว ใช้เถาว์ถั่วเป็นฟืน เกิดจากรากเหง้าเดียวกัน ไยต้องเผาผลาญกัน"

                อีกหนึ่งประโยคคลาสสิคของบรรณพิภพ จากปลายปากกาที่ตวัดและขีดเขี่ยขึ้น โดย มังกรแห่งนวนิยายกำลังภายใน  "โก้วเล้ง" บอกเล่าถึงเรื่องราวของพี่น้องที่แก่งแย่งช่วงชิงบัลลังค์ โดยหากจะมองย้อนกลับมาสู่ในโลกแห่งความเป็นจริง ณ พุทธศักราช นี้ คงไม่มีทีมไหนในโลกที่ประสบชะตาเยี่ยงนี้เฉกเช่นทีมรัก ลิเวอร์พูล ของเรานี่เอง หนำซ้ำมันยังเกิดขึ้นในทุกหย่อมหญ้าบนปฐพี จากขอบฟ้าแสนไกลบนเขตคามกลิ่นอายผู้ดี ถึงอีกขอบซีกโลกบนผืนแผ่นดินแหลมทอง

                ด้านซีกโลกฝั่งตะวันตก นับจากวันแรกแห่งการเหยียบย่างเข้ามาของสองเจ้าของร่วมดูโออเมริกันชน ซึ่งเหมือนจะไปได้สวยกับสังเวียนลูกหนังอันเป็นที่รักแห่งนี้ รอบปีที่ผ่านมากลับกลายเป็นสโมสรที่อยู่ภายใต้เงื้อมมือของสองศัตรูร่วมที่มิอาจอยู่ร่วมฟ้า ใต้เงาแห่งความอึมครึม ปรากฏเค้ารางมหันตภัยอย่างเป็นระยะๆ จนมิอาจควบคุม ข่าวคราวร้ายๆ มักก่อเกิดอยู่เนืองๆ โดยมิได้รับการเยียวยาและมิอาจหาความชัดเจนได้ ทุกอย่างยืดเยื้อและไม่มีทีท่าจะหยุดนิ่ง แม้กระทั่งวันสิ้นสุดฤดูกาลก็ตาม ขาย ไม่ขาย หุ้น / สร้าง ไม่สร้าง สนาม / มี ไม่มี เงินในการไล่ล่าหาอาวุธยุทธภัณฑ์ เรื่องราวเหล่านี้ล้วนเลือนราง แม้จวบจนวันนี้ ใครจะเป็นคนอนุมัติงบประมาณ และเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่ สำหรับการต่อเติมฝันอันแสนสวยงามของทีม ทีมอันพิเศษเยี่ยงนี้ นี่ยังไม่นับเรื่องราวต่างๆ อีกมากมายที่ได้บังเกิดขึ้นในรอบฤดูที่ผ่านมา ทั้งการจากไปของมือขวาระดับอ๋อง อาการบาดเจ็บของเหล่าขุนพลแข้ง ในขณะที่บางส่วนเกิดอาการฟอร์มหล่นจนมิอาจเยียวยาในระยะเวลาอันสั้น ไม่นับข่าวคราวร้ายๆ สวนกระแส อย่างการติดต่อกุนซือใหม่ และอีกมากมายจนนับไม่ถ้วน

                ฝ่าฝันข้ามทิวฟ้ามายังดินแดนแหลมทอง เหล่า เดอะ คอป มากหน้าหลายตาต่างทยอยสู่เส้นทางแห่งฝัน เพื่อค้นหาความเป็นจริง บ้างเยื้องกรายมาอย่างแน่วแน่ เพื่อพบปัญหาสารพัน แต่รางคนกลับมาเพียงแค่หวังให้เกิดปาฏิหารย์ชั่วข้ามวัน อะไรเอยจสามารถพิสูจน์คุณธรรมน้ำมิตร หรือ พิสูจน์เรื่องราวเหล่านั้น คำตอบที่บังเกิดกลับไม่มี ต่างคนต่างมีเหตุผล ต่างคนต่างมีอีโก้ ซุบเปอร์อีโก้ ต่างหาก บ้างอ้างมีบอร์ดไว้เพื่อแสดงความเห็น บ้างอ้างมีสมองไว้เพื่อเสนอแนะ และอีกหลายๆ บ้างอ้าง ว่า มีบอร์ดไว้เพื่อรวมสมองที่ไม่เคยคิดเช่นกัน หลายๆ คนกล่าวอ้างว่ารักทีมมากมาย หลายๆ คนกล่าวอ้างว่ารักทีมขนาดที่ใครไม่เคยพบเจอ แต่หลายๆ อย่างกลับสะท้อนว่าที่จริงคุณไม่เคยสนทีมเลยด้วยซ้ำ เพราะคุณสนแต่อีโก้ และ ซุบเปอร์อีโก้ที่อยู่ในตัวคุณมากมายยิ่งกว่า หลายบอร์ดสบถใส่กันราวกับเด็กไร้การศึกษา ขณะที่อีกหลายบอร์ดพยายามปกป้องทีม แต่พร้อมที่จะเอาข่าวคราวในอีกบอร์ดมาเปิดเผย เพื่อแสดงความรัก หรือเพื่อแสดงตัวตน หากนี่คือพฤติกรรมของสเก๊าซ์เซอร์ตัวจริง ผมคงอดสูตัวตนมากมาย

                ย้อนกลับมาที่ตัวตนของคนเขียน ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าแบบไหน คือ เดอะ คอป ที่ดี ผมไม่เคยรู้เลยว่ากองเชียร์ที่ดีควรเป็นเช่นไหน ซัพพอร์ทที่ดีควรเป็นเยี่ยงไร ในสายตาของพวกคุณผมอาจเป็นแค่เศษเดนเล็กๆ ด้วยซ้ำ กับการเป็นกองเชียร์ทีมที่เชียร์เกือบทั้งชีวิต ผมไม่เคยซื้อผ้าพันคอ เพราะผมไม่รู้จะเอาไปใช้ตอนไหน ขณะที่บ้านเราอากาศร้อนแสนเข็ญ ผมไม่เคยซื้อเสื้อเพราะผมไม่ชอบใส่เสื้ออะไรที่มีโลโก้ ถึงแม้จะภูมิใจแค่ไหนก็ตาม ขณะที่ของจริงราคาอาจทำให้ผมซื้อเสื้ออื่นๆ ได้ 10 ตัว ผมร้องเพลง You'll never walk alone ไม่ได้ แต่ผมทำของขวัญให้ใครๆ ด้วยบทเพลงนี้เสมอ คุณเริ่มสงสัยกันแล้วซิ แล้วผมเกี่ยวอะไร ในเมื่อผมอาจไม่เคยทำอะไรให้ทีมเลย ในสายตาของพวกคุณ ... ตลอดเวลาที่ผมมีและทีมมี ผมให้ได้แค่ไม่กี่อย่าง ผมร้องไห้ วันเกิดโศกนาฏกรรม ผมร้องไห้วันพ่ายแพ้บางเกม ในขณะเดียวผมก็พร้อมทีจะหัวเราะและยิ้มในวันที่ทีมชนะ หรือเสมอ ผมคงทำได้เท่านั้น ขณะเดียวกันสิ่งที่ผมทำได้คือให้แค่กำลังใจ ไม่ว่าเกมที่แพ้ จะมีนักเตะคนไหนไม่วิ่ง พลาดลูกยิงง่ายๆ หรือแม้แต่ทำเข้าประตูตัวเอง กับอีกบางภาพผมก็พร้อมจะตีรันฟันแทงทุกครั้งเมื่อยามใครบางคนทะเล่อทะล่าเข้ามาว่าทีมในบางเวลา ก็คงได้เท่านั้นเหมือนเช่นเคย

                ก็เขียนไม่เป็น เพราะไม่เคยเขียน ไม่เคยฝึกฝน หรือเรียนรู้ แต่ผมเชื่อว่าวันนึงผมคงเขียนได้ดีกว่านี้ ไม่อาจวิพากษ์วิจารณ์ทีมอย่างมากมาย เพราะผมไม่เคยทำทีมนอกจากในเกมส์ และผมเชื่อแค่ว่า หน้าที่ใครหน้าที่มัน หน้าที่ของคนรัก ก็ได้แค่รัก ส่วนเค้าจะรักหรือไม่รัก ก็คงไม่ใช่หน้าที่เรา ก็คงเพียงพอ หน้าที่ของคนเชียร์ทีมล่ะ ขอบเขตควรอยู่แค่ไหน อย่างเคยกล่าวอ้าง ไม่ทราบครับ เพราะไม่รู้ ว่าจริงๆ ขอบเขตแค่ไหนกันแน่ รู้เพียงอย่างเดียว เปิดใจให้กว้าง น้อมรับบางเรื่องราว และโต้เถียงพอสมควร

                ท้ายที่สุดเมื่อต้องถึงคราร่ำลาเสียที แค่ข้อคิดอย่างที่ผมคิดได้เล็กๆ จากโลกของผม "ต้มถั่ว ใช้เถาว์ถั่วเป็นฟืน เกิดจากรากเหง้าเดียวกัน ไยต้องเผาผลาญกัน" เริ่มจากเจ้าของดูโอมหาประลัย จนข้ามน้ำข้ามทะเลมามีปัญหาถึงทุ่งกุลาร้องไห้ แค่อยากบอกซักนิด ทุกคนเกิดจากรากเหง้าเดียวกัน คือ พันธุ์หงส์ แล้วจะเผาผลาญกันเพื่อเหตุใด ส่วนของบอร์ดบริหาร คุณชนะในธุรกิจแล้วคุณได้อะไร นอกจากร่ำรวย หรือ ชื่อเสียง เงินทองคือสิ่งที่คุณต้องการแค่นั้นเหรอ ขณะเดียวกันในอีกซีกโลก คุณเหยียบย่ำด่าทอกระแนะกระแหน๋รววมทั้งผรุสวาทกับกองเชียร์ทีมเดียวกัน คุณเหยียบย่ำนักเตะที่ทุ่มเท คุณไล่โคช ผมแค่อยากลองถาม ว่า มีข้อไหนที่คุณสามารถทำได้ดีกว่าสิ่งที่เป็นอยู่บ้าง นอกจากเห่าหอน ก็เท่านั้น หากทุกคนแค่คิด ว่า ทุกอย่างก็เกิดจากต้นตอเดียวกันเท่านั้นได้ น่าจะถึงเวลาดีดีซักทีบ้าง เพราะอย่างน้อย จากหัวใจที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ของบางใจ น่าจะกลับมาหลอมรวม ให้เป็นพลังที่แน่วแน่เพื่อทีมอีกครั้งในฤดูกาลต่อไป

                ความฝัน ความหวัง และ ศรัทธา จะพาเราก้าวเดิน

                หากแม้ในโลกแห่งนวนิยายสามารถสรรค์สร้างประโยคดีดี
ให้ เซียวลี้ปวยตอ หรือ ลี้คิมฮวง ที่ผู้คนมากมายได้รู้จัก ใช้รำพึงรำพันถึงคนรักแล้วไซร้
ในโลกแห่งความเป็นจริงเยี่ยง ณ เพลานี้ คงบังเกิดเช่นกัน
จากประโยค "ชายชาตรีมีรักแท้ แม้ร้อยนางก็มิอาจทดแทน" คงเปรียบเปรยได้ดั่ง
"ชายชาตรีมีรักแท้ แม้ร้อยทีมก็มิอาจทดแทน" เยี่ยงนั้น เสมอมา

เซียวลี้ปวยตอ ขอคารวะ

อนุญาติเผยแพร่บทความนี้ ไปทุกที่เผื่อสมองของบางคนจะเปิดรับ
ไม่สนว่าใครจะเห็นด้วยหรือไม่ แต่ถ้าไม่เห็นด้วย ถ้ารู้แล้วตามเจอ จะตามไปราวี ก็เท่านั้น

วันอังคารที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

หงส์แดงนิวส์ เบอร์ ห้า

เสร็จร้อนๆ จากคอมพ์ พร้อมวางแผงแล้วตอนนี้

ฮาบ้าง ไม่ฮาบ้าง ตามประสาคนหัวใจหงส์ตัวเล็กๆ
กัด จิก ผู้คนที่เป็นอริสโมสรและผู้เกี่ยวข้องทุกรูปแบบ

ได้แค่นี้ล่ะ ... เล่มนี้ โทษฐานงานสุมหัวเกินพลัง
ชิชิ... ทำมาเป็นทวงถามหน้าบอร์ด .. ทีใครทีมัน .. อย่าพลาดบ้างแล้วกัน .. (คริ คริ)



หนังสือพิมพ์เล่มนี้สนับสนุนโดย รัฐบาลตาฮีติ...
เกรียนคนไหน เอาไปเผยแพร่แล้วเกรียนแตก นั่นเรื่องของพวกเมิงงง

ส่วนท่านใดที่เอาไปเผยแพร่ เพื่อการอื่นใด ตามสบาย !!!
หากมีใครเกรียนระเบิด หรือ แต๋วลาก ไม่ต้องมาบอกหรอกนะ พ่อคุณ !!!

และเหมือนเดิม ยิ่งคอมเม้นท์น้อย ...ยิ่งออกช้า ... เอ้า !!!!
เดี๋ยวหาว่าไม่เตือน ... คริ คริ .. หวังเนียน..