เดี๋ยวจะมีครหา ว่า เป็นผู้ชายปากจัดด้านเดียว...
ลองดูบางส่วนของตัวตน ว่า มีดบินงมงายรัก มีอีกด้านของโลก เป็นเช่นไร
ทุกบทล้วนออกจากเสี้ยวเล็กๆ ของสมองน้อยนิด
ถือว่าเอามาคั่นอารมณ์ แบบงง งง ผสม มึนๆ
ไม่ถึงกลับจะเปลี่ยนบอร์ดมาร เป็นบอร์ดความรัก หรอก น่า !!!
เพราะเธอไม่ใช่เจ้าหญิง
ก็แค่ดอกไม้ธรรมดาๆ
ไม่ได้วิลิศสมาหลามาจากไหน
ไม่ได้วิเศษวิโสกว่าใคร
ไม่โตใหญ่แถมแบบบาง
ก็แค่ปุถุชน
มีชีวิตพ้นเวลา
อุปสรรคฟันฝ่า
ปัญหาร้อยพัน
ก็แค่ธุลีเบาบาง
ท่ามกลางสังคมใหญ่
แค่รอยฝุ่นในพงไพร
แค่หมอกไอรางเลือน
ไม่ต้องแต่งเติมเรียงร้อย
ไม่ต้องสรรถ้อยคำหวาม
ไม่มีเหตุผลหรือนิยาม
แค่ถามหัวใจก็พอ
เธอจึงไม่ใช่เจ้าหญิง
แต่เป็นสิ่งมีค่าเสมอ
ไม่มีถ้อยคำล้ำเลิศเลอ
แค่เธอเป็นเธอก็พอ
ปากฉันน่ะไม่หวาน
ไม่อาจเรียกขานเป็นเจ้าหญิง
มีแต่น้ำใสและใจจริง
เรื่องเจ้าหญิงน่ะเรื่องนิทาน
รู้แล้วจะรักฉันไหม
เพราะคงไม่สรรคำเสริญ
แค่เคียงข้างเมื่อก้าวเดิน
พร้อมเผชิญทุกข์พร้อมพลัน
***********************
ก็แค่สาย ลมบางเบา
ที่พัดเอา ความคิดถึง
ความห่วงหา อันตราตรึง
ห้วงคำนึง มาถึงใจ
ก็แค่สาย ลมอุ่นๆ
กลิ่นรักกรุ่น ละมุนไหม
แทรกอาทร ซ้อนห่วงใย
จากฟ้าไกล ไปหาเธอ
***********************
หนาวเรื่อๆ เจือจาง กับยางหมอก
คลื่นระลอก หยอกเย้า กับเงาผา
ลมโรยๆ โชยกรุ่น กลีบผกา
กล่อมนิทรา นงราม ทุกยามยล
***********************
เจ็บช้ำ ใจชอก จิตชืด
จันทร์มืด จางมาก จากหมาย
กถา กล่าวถึง กึ่งทาย
ดาวราย ด่วนร้น ด้นไร
ยามจาก ยากจำ ย้ำจบ
คิดนพ คำนึง แค่ไหน
ดาวจาง ด่วนจาก ดวงใจ
ลาไกล ลืมกลับ ลับเกิน
ดำริ ดูแล ด้วยรับ
กล่อมสรรพ กลับสบ กลบเสริญ
พร้อมช่วย พรักชู เผชิญ
ก้าวเดิน ก่อนใด กราย "ดาว"
แก้วกราน กกกอด กอบเกื้อ
แอบเนื้อ อุ่นหนี ไอหนาว
เพียบพร้อม พรั่งพรู พร่างพราว
เรืองวาว ราววัชร์ รัตน์วร
สรวมส่ง เสริมสู่ สรวงสันต์
แขขวัญ ขันธ์ขัย เขมขร
พรตเพรา พรหมพร่ำ เพรียกพร
นัยน์นอน นทนบ นาถนาน...
บทสุดท้ายเป็นกลบทกบเต้นสามตอน
ขีดเขี่ยเอาไว้เมื่อครั้งเมื่อคุณยายอันเป็นที่รักยิ่งจากไป
เอาแค่นี้ก่อน เดี๋ยวจะชวนเวียนหัว ... สำหรับ เหล่าฮาร์ดคอร์ และ มาร ทั้งหลาย
ด้วยจิตคารวะ
มีดบินงมงายรัก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น