ก้าวแรกสู่สังเวียน
ตอนแรกว่าจะไม่ขีดเขี่ย “อะไร” ออกมา เพราะในแวดวงของพวกเรา มันยังอบอวลด้วยความยินดี
และ อิ่มเอม
ผลชนะของ “หงส์แดง” หรือ ผลแพ้ ของ “ปิศาจ”
แทบไม่ทำให้ผมรู้สึกดีใจมากมาย อย่างที่ควรจะเป็น
อาจเพราะภาพแห่ง “มิตรภาพ” ยังคงไหววนอยู่ในห้วงสมองอันน้อยนิด
แถมยังปลาบปลื้มแทนเจ้าภาพที่ทุกอย่างผ่านพ้นราบรื่น
ผมคงไม่กล้าเสนอหน้ารับความดีความชอบเหล่านั้นมากไปกว่าอีกหลายท่านที่เหนื่อยยากกว่าผม
จากใจคนทำงาน ในมุมของผม เราเฝ้ามองและเป็นห่วงกันพอสมควร ในระยะแรกๆ
ตั้งไข่
ใครจะช่วยเราบ้าง ใครจะมาบ้าง เราจะหาเงินช่วย “ตี๋ วัดสมอ”
ได้เท่าไหร่ ทุกอย่างล้วนคือเรื่องที่พวกเราครุ่นคิด
ไม่ต้องอื่นไกล แค่หาทีมครบ 4 ทีม ในครั้งแรก เราก็แทบเจอ “ทางตัน”
ขอบคุณน้ำใจ ของ LTF บ้านหลังแรกของผม
ขอบคุณ .in.th ที่แม้จะไม่เคยเข้าไปสิง
แต่ต้องขอบคุณบ้านทั้งสองหลังที่ให้การตอบรับพวกเราอย่างดี
ขอบคุณ กลุ่มพระประแดงรักลิเวอร์พูล กลุ่มที่ต้องบอกว่า “แม่มม
เอาหัวใจให้ผมเยอะมากเกิน”
เพราะสารพัดงานที่คอยพวกเค้าอยู่ นี่ถึงขนาดไม่อยู่เลี้ยงพระใหม่ ในวันที่ลูกน้องบวช
เพื่อมาช่วยงานเราอย่างเต็มที่
ให้ตายเหอะ ... ถ้าไม่จัดวันนี้ ไม่รู้เหมือนกัน ว่า “เมื่อไหร่กลุ่มพระประแดงจะว่างอีกครา เล่นมีนัดทุกอาทิตย์ ยันเดือนหน้า”
มีนัดเหมือนพวกคนดังในสังคม ยังไง อย่างงั้น !! แค่ทีมครบวันตรง ก็เล่นเอาเกือบถอดใจล่ะ
เพราะไม่รู้ จะ ถูกหวย หรือเปล่า !!
………………………………………………..
ในโลกอีกโลกที่เราไม่คุ้นเคย
หลังจากได้คำตอบเรื่อง “สนาม” ในวันที่กระชั้นโครตๆ บอกตรงๆ ครับ ว่า “แอบหวั่นใจ”
เพราะเวลาโปรโมท แทบไม่มี
ซ้ำร้าย ยังต้องรบกวน “เจ้าตี๋” ให้ช่วยถ่ายภาพ เต็มตัวนั่งรถวิลแชร์
ให้ ผม อีก... เพราะเราคิดว่า มันต้องได้แบบนั้นถึงจะสวย
“คนป่วย” ก็ “เข้าใจ” เอาตัวเองขึ้นรถเข็นจนได้ ... แต่ “สุดท้าย”
ดั๊น ไม่มีใคร ”ถ่ายภาพ” ให้ ... ซวยไป ต้องรออีกวัน
ทำไงได้ .. ถ้ามันจะมี “อุปสรรค” ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตาม “ยถา”
เราจะกำหนดให้ได้ตามใจตัวเองทุกอย่าง ได้ที่ไหน ??
หลัง “โปสเตอร์” ออก หากใครจะถามว่า ทำแบบเอง คิดตัวอักขระเอง ..
คุณหวังว่ามันจะได้ผลมากน้อยเพียงไหน
ใจจริงเลย อยากบอกว่า “ผมตั้งความหวังเพียงน้อยนิด” ยังไง
ก็ต้องโปรโมทกันหน่อย ให้คนหันมาเห็น “ตี๋ วัดสมอ” กันบ้าง
การพาดหัว “สยามกีฬา” ลงไปในโปสเตอร์ ก็แค่หวังกระตุ้นให้ “สยามกีฬา”
ตอบรับในสิ่งที่เราตั้งใจ
ต้องขอบคุณ “แจ๊คกี้” กับการช่วยเจรจา ที่ถึงวันนี้ เราอาจแค่มี “ความหวัง”
แต่ เมื่อ “ความหวัง” ยังไม่หมด เราจะ “กลัว” ทำไม ??
แต่ท้ายสุด มันค่อนข้าง “คุ้มค่า” ผมเองได้รับการติดต่อเข้ามาเยอะ ว่า
หลายที่หลายทีมอยากเอาทีมฟุตบอลมาช่วยเตะ
มันทำให้ผมมีโลกใหม่ๆ .. ได้รู้จัก “ผู้คน” มากมาย แม้แต่กระทั่ง “แฟนฟุตบอลบางทีม”
ที่ตัวเองไม่ชอบอย่างแรง .. อย่าง “แมนยู”
คงต้องยอมรับในที ว่า ... ในโลกออนไลน์แล้ว
การรู้จักผู้คนที่มองคนละขั้ว บางทีก็เหมือนเอา “สีน้ำสาดใส่กัน”
ท้ายสุด คุณจะมองไม่เห็นความงดงาม นอกจากความเลอะเทอะเปรอะเปื้อนที่ต่างฝ่ายละเลงใส่กันอย่างคะนอง
แต่แปลก.. งานนี้ ผมกับ “แฟนปิศาจ” เราดูกลับกลายเป็นเหมือนญาติสนิท
ที่ราวมักคุ้นมาหลายปี
มันเป็น “โลกใบใหม่” โดยแท้ ที่ยังยืนยัน “ความเชื่อ” ของผม ว่า “มิตรภาพ”
มันยัง อบอวลอยู่ทุกหย่อมหญ้า ก็แค่ “เปิดใจ”
………………………………………………..
ผมมีน้องน่ารัก มีหลานน่าเอ็นดู
เอ่ย หัวบท !! อย่าไปคิดล่ะ ว่า ... ผมมี “เมีย” หรือ มี “ผัว”
แล้ว... ไม่ใกล้เคียงเลย
เหมือนที่เอ่ยๆ ไป .. หลังจากโปสเตอร์ ออก .. เราได้รู้จักเพื่อนฝูง
น้องนุ่ง และ หลานๆ พอควร ต้องยกความดีความชอบให้ “พวกมัน”
“ศิลปะ ทำมือ” คืออีกหนึ่ง น้อง ที่ช่วยทำงานหลายอย่าง แทบทุกเรื่อง
ที่ผมเอ่ยปาก... มันเป็นใคร ??
ให้ตาย !! ถึงวันนี้ ผมยังไม่รู้จักมันมากกว่าที่ควรจะเป็น ...
ของที่ระลึก แค่เปรยๆ ว่า เออ มันน่าจะมี ... มันก็ไปลงขันกันซะ จัดทำ 100 ชุด
เอ่ยๆ ว่า ... สมุดลงทะเบียน เอาไง ดี .. มันก็ไปขอฟรีมา 1 เล่ม อีก 2
เล่ม ซื้อ .. เออ !! เอากับมัน...
เอาเว๊ยยยย !! เจอคนแบบนี้ ... ผมว่า มันสุขใจนะ
กับการได้เป็นคนรู้จัก แล้วมันเป็นใคร !! เหมือนเดิม
ผมยังรู้จัก เท่าเดิม
ใครอีกล่ะ... อ้อ “ไอ้มายด์” หรือ “เปี๊ยก บางใหญ่”
คืออีกคนที่ช่วยสุดลิ่มทิ่มประตู ทั้งที่ ตัวเองพลาดแน่ เพราะ ติด “เช็งเม้ง”
คืนเดียวหลังโปสเตอร์ออก การแชร์ไป 100 กว่าที่ กับการไปเปิดหน้า ที่ LTF ผมคงต้องให้เครดิตมันพอตัว
เพราะไม่ใช่ “เปี๊ยก บางใหญ่” เรื่องราวดีดี แบบนี้
อาจไม่กว้างขวางในโลกออนไลน์ เอาเรื่อง !! ขอบใจ “หลานสาว”
ปัญหาอีกเรื่อง คือเรื่อง “เครื่องเสียง” ที่เรามองว่าควรต้องมี
หลังกระแสตอบรับ... เอาไง ดี !!
มีการติดต่อหลายภาคส่วน “ตาปาร์ค หงส์มาร” “ตาไมค์ หงส์มาร” ...
ขณะที่ผมเหมือนอยู่ในโลกมืด ที่ไม่รู้เหมือนกัน จะติดต่อใคร
หลังจากสรุป ว่า ... เราจะยืมจากสนาม เพื่อให้ จบๆ แถมไม่รู้ว่า
มีอะไร ประกอบ รู้แค่ ไมค์ลอย 2 ตัว กับ ลำโพง ตัวเดียว
บ่นๆ กับ น้องๆ เพื่อนๆ ในกลุ่มน้อยๆ ในชีวิตผม .. แล้ว มันก็
โผล่มา... Elninyo Neung ผู้จัดการทีมพระประแดง
พี่ๆ ผมมีเครื่องเสียงชุดเล็กๆ เอาไปช่วยงานได้ นะ ... เอาแล้วไง ตรู
.. เช่าก็แล้ว ของฟรีก็จ่อถึงหน้า ทำไงต่อดี
กุลีกุจอ ..โทรบอก “ตาไมค์” เฮ้ย !! เครื่องเสียงได้แล้ว
เอาไงดี .. ถ้าเช่าแล้ว ก็ เช่าไป ถือว่า เอามาช่วยแล้วกัน นั่นคือบทสรุป
อีกวัน .. มา อีกแล้ว ... Elninyo Neung ละล่ำละลัก ว่า อ้าว ลืม เครื่องเสียงติดงานบวชลูกน้อง
.. เห้ แล้วไง .. ดีนะ ตรู ไม่แคนเซิล
เหมือนเดิม ครับ อีกวัน บอกว่า เอามาได้ เพราะ ลูกน้องบวช
ใช้เครื่องเสียงจากวงดนตรีที่เช่ามาทั้งหมด ..
เออ เอามาหรือไม่ ลุ้นวันงาน ... ให้ ลุ้น เยี่ยวเหนียว ทุกวัน ... ตรู หัวใจ วาย พอดี !! ฮ่วย....
………………………………………………..
ศรัทธา จะพาเราก้าวเดิน
หนักใจ !! อาจเพราะไม่เคยรับมือกับการทำงาน ที่พูดคุยบนหน้าเฟส
อย่างเดียว โดย ประเมินอะไรๆ ก็ ลำบาก...
ในชีวิตผ่านอะไรๆ มา พอ ทำงานด้านหลังคอนเสิร์ต ทำงานเบื้องหลังกิจกรรมใหญ่ๆ
แต่มันก็นานเอาเรื่อง
แล้วนี่ ... อะไร ที่เราเห็น... ความแน่นอน จำนวนคน สถานที่ อุปกรณ์
ทุกอย่างยังล้วนอยู่ในเงามืด เราไม่เห็นอะไรจริง ซักอย่าง
โทร. ไป คุยกับ “ตี๋ วัดสมอ” เฮ้ย ! พวกผมทำได้แค่นี้แหล่ะ ...
จะได้มากน้อยแค่ไหน ผมบอกไม่ได้ ถ้าได้ไม่พอค่ารถ ก็ จะทำให้ลงตัว
บอก “ตี๋” ไป ว่า .. ขาดทุน หรือ ได้ไม่เยอะ .. คุณก็ต้องมา เพราะ
ค่าแท้จริง มันไม่ใช่แค่ตัวเงิน .. มันอยู่ที่ “หัวใจ”
มีอีกหลายทีม พยายามที่จะขอเข้าร่วมเตะหลัง โปสเตอร์ ออก ...
ผมซาบซึ้งอย่างแรง จนไม่อยากปฏิเสธ ใคร ซักทีม
แต่อย่างว่า ทุกกำหนดการณ์มันเกิดขึ้นไปแล้ว
ทุกคนที่ร่วมกันปั้นแต่แรกรับรู้กันแล้ว คงไม่งามนัก หากให้เค้า เสียใจ
เรานอกรอบกันตลกๆ ด้วยซ้ำ ว่า งานนี้ อาจมีแค่ 4 ทีม และ
เราไม่กี่คน... อาจไม่ได้เตะจริงจัง มาเจอหน้า ไม่มีใครมาก็แยกย้าย
ต้องยอมรับ เลย ว่า เราประเมินหัวใจหลายคนต่ำกว่าที่ควรจะเป็น หวังว่า
มันจะทำให้ผมตาสว่าง กว่าเดิม
กำลังใจ มาทุกสารทิศ ... อย่าง “ผู้ใหญ่ปิศาจ” เจ้าของลอคอิน "ฟสด ฟอร์ดสีแดง เจ้าเก่า" ที่เป็นแฟนแมนยูตัวยง ยังส่งใจ
ผมยังยืนยันเหมือนเดิมครับ .. ความดีความชอบทั้งหลายต้องยกให้เพื่อนรุ่นดั้งเดิม
“ตี๋ วัดสมอ” ที่ไม่ละความพยายาม
เพราะที่เราเอามาเป็นประเด็นจนจุดติดได้ เพราะพวกคุณไม่ทิ้งเพื่อน
แถมยังเอามาลงในเฟส “แจ๊คกี้” ทำให้พวกเราเห็น
เพราะ พวกคุณที่เคียงข้างเค้ามาตลอด หนึ่งปี ... และ ไม่ทิ้ง เค้า ...
“อีกหนึ่งศรัทธาที่พาพวกเราก้าวเดิน”
ถ้าไม่มีพวกคุณ .. เราจะไม่มีวันอิ่มใจกันแบบนี้ ... ผมยัง ยืนยัน .. !!!
………………………………………………..
ดี-เดย์ ลุ้นระทึก ทุกนาที
มันแค่วันแปลกๆ อีกครั้งในชีวิตผม ... หลังหาเพลงเกี่ยวกับกำลังใจ และ
เพลงลิเวอร์พูล มา 2 คืน ... วันนี้ผมก็ยัง เฉยๆ
แค่บอกตัวเอง ว่า ยังไม่ถึง “เวลา” ทำไงได้ ...
มันจะอนาทรร้อนใจอะไรนักหนา ก่อนเราจะเริ่มเดินทาง
“บ้าน” ไม่ได้ไกลนัก คร่าวๆ ไม่น่าเกิน ครึ่งชั่วโมง หากไม่หลง เรายัง
“เหลือเฟือ”
แต่ก็นะ.. ตอนสบายๆ ก็ ไม่รีบ พออยากไป อะไรๆ ก็ รุมเร้า เออเว๊ย ..
!! ห่าจิก กะไปตอน 11
โมง ..เที่ยงยังแรดอยู่ จะทันไหม ตรู !!
เอาน่า !! น้องๆ ยืนยัน ไปราวเที่ยงครับพี่ ครับท่าน
ครับทุกครับ ตรูไป เที่ยงกว่าไอ้คนจองสนามยังหลงอยู่เลย เวงๆ....
ไปถึงเที่ยงกว่า .. ตายๆ สนามไหนหว่า ข้างนอก ดู เล็กๆ.. แล้วจะจุได้
พอไหม เครื่องเสียงก็ยังไม่มา คนจองสนาม คนติดต่อ ยังหลง
เอาไงล่ะ.. !! เดินไปเสวนาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวได้แป๊บนุง
เครื่องเสียงก็มา เอาวะ ลุยแม่มมก่อน ... พลาดยังไง คนติดต่อมารับหน้าแล้วกัน
เครื่องเสียงเข้า... พระประแดงฟูลทีม หงส์มารประปราย
หลายกลุ่มนิดหน่อย ... เอิ่ม !!! จะบ่ายแล้วนะ ช่วยมาให้ชื่นใจหน่อย
เอ้า .. เจ้าภาพมา ... ขอโต๊ะ สำเร็จ .. แล้วสมุดลงทะเบียน กับ
ของชำร่วยอย่างที่คั่นหนังสือ อยู่ที่ไหน ... แม่มม ลุ้น ทุกเรื่อง
“ตาไมค์” เอาสติ๊กเกอร์มา ล่อมาแบบแผ่นใหญ่ ซะงั้น ... เอาไงดี
...เอ้า กลุ่ม T-Shirt
แอนด์ Stick ของ “ตาบ่าว” ว่าง เอ้า คนละมือ
สนุกครับ .. !! สนุกมาก ยิ่งคนมาเยอะ มาเพิ่มขึ้น
งานเราก็เต็มเปี่ยมไปด้วย “สีสัน” และ “กำลังใจ” ที่มิอาจลืมเลือน
“Hi!kicker” น้องเมย์เชสเตอร์ (มั๊ง) ติดงานที่อื่น ยังมีกะใจเอาของชำร่วย ของรางวัลมาให้
และฝากให้ดูแลน้องๆ ต่อ
ต้องขอโทษที หากผมดูแลทุกคนไม่เต็มที่ ... หวังว่า ผมคงมีโอกาส “แก้ตัว”
“สยามกีฬา” กับน้องนักข่าวนำทัพมาก่อน... ใจนึก .. ชิบหาย ล่ะ “แจ๊คกี้”
จะ เบี้ยวไหม เนี่ย ?? แต่หลังสอบถามเรา “ชื้นใจ”
มีอีกหลายท่าน ที่ผมไม่รู้จัก ทั้ง “นอสตราดามุส” ทั้ง “แจ๊คเล็ก”
ที่ให้ตายเหอะ “กรูไม่รู้จักซ๊ากกกกกคน” ...
ต้องขอบคุณ ที่มามอบกำลังใจ และ ยังมาประมูลเสื้อที่ผิดไซส์ ไปซะอีก
.. แหมๆ เจ้าของอย่างผมก็อยากให้ผู้หญิงใส่ เนอะ...
แต่ถ้า ท่าน “นอสตราดรามุส” ได้ไป ... หาทางยัดเอาเอง
หรือไม่ก็เอาเข้าเครื่องบดปลาหมึกย่าง เผื่อมันจะขยาย เท่าตัว !!!
กว่าของที่ “คนทำงาน” อย่างผมจะครบเวลาก็ล่วงไปเกือบ บ่ายโมงครึ่ง
มันเลยตารางเวลาเตะไปเยอะเลยนั่น
“แก๊งค์ปิศาจ” นำทัพมาเอง โดย "ฟสด ฟอร์ดสีแดง เจ้าเก่า" พร้อมผองเพื่อน ที่มีทั้งสาวๆ และ
โฉดๆ
บางคนยังพอแนะนำได้ แต่อย่างราย “ตากิ๊ก” เด็กหงส์ ถ้าตบะ ไม่แข็ง ขอแนะนำ อย่าแอดเป็นเพื่อน
ไม่งั้น คุณจะปวดหัวทุกแมตซ์
จากพิธีเปิดงาน ที่คิดว่าจะมี ก็หายไปในพริบตา... ทำไงได้ มือใหม่
กันทั้งแก๊งค์ เอาน่ะ งานเริ่มได้ คนมากัน แค่นี้ก็ “อุ่นหัวใจ”
บอลเตะ ผู้คนหลั่งไหล มาทีละนิด ทีละหน่อย เวงๆ... ของที่ระลึก ตรูไป “ตกส้วม”
ที่ไหน กว่าจะมาก็เกือบ “ไม่ทัน”
ชื่นใจชะมัด หลังคนทยอยมาเกือบครบ สื่อต่างๆ จากไหน ก็มา มันปลื้มนะ
การมอบโอกาสให้ “เพื่อน” แล้วมันเห็นผล
จะเอาอะไรอีก .. เมื่อ “สายใยมิตรภาพ” คล้องหัวใจทุกดวงให้เป็นหนึ่ง
แค่เห็นภาพนั้น ความเหนื่อยทั้งหลายก็สลายในพริบตา
………………………………………………..
You’ll
never walk alone. ไม่ใช่ วลี ที่ไร้ค่า
เมื่อถึงบทอำลา ... หลายคนกลับสู่เส้นทางแห่งความยากลำบากส่วนตัว
หลายคนเดินบนถนนแห่งความสำเร็จ
แต่ใจลึกๆ ผมเชื่อว่า ทุกคนล้วนแต่ “อิ่มเอม” ไม่ว่าจะเดินทางมาจากไหน
หรือ เส้นทางใด ...
ลางคนหอบลูกเต้ามาจากต่างจังหวัด ลางคนลางาน
ลาวิถีประจำวันที่ควรต้องทำ เพื่ออย่างน้อยได้มาร่วมงาน มาให้กำลังใจ
จากงานเล็กๆ ที่คาดเดาส่วนตัว ว่า ถ้าได้ ซัก สองหมื่น มันก็น่าจะหรู
แล้ว วะ... หรือให้แย่กว่านั้น ห้าพัน กรูก็ว่า มันก็ เป็น น้ำใจ
ที่ไหนได้ เราได้กันเกือบห้าหมื่น แถมด้วยโน้ตบุ๊ค ราคา
สองหมื่นกว่าอีกเครื่อง ให้เจ้าตัวใช้ติดต่อสื่อสาร หรือ
ใช้ประโยชน์
(อย่าเอาไปรองตูด รองขา เวลาถัดๆ ตัวเองไปไหน ก็พอ หรือ
อย่าเอาไปทับกล้วยปิ้ง เจ้าของจะเสียใจ)
ส่วนตัวคงไม่ต้องขอบคุณใครแล้ว เพราะส่วนตัวก็บอกกล่าวด้วยเครื่องมือสื่อสารหลากชนิด
กับ หลายคน
แฟนปิศาจ อาจเคือง เพราะท้ายสุด ผมคงต้องของคุณ สโมสรลิเวอร์พูล
ที่ทำให้เรารู้จักคุณค่าที่แท้จริง ของ YNWA.
และ เช่นกัน
"คนทั่วไปมักจะพูดกันกว่าฟุตบอลสำคัญเท่ากับชีวิตและความตาย
ซึ่งผมจะบอกว่าไม่จริงเลย ....ฟุตบอลสำคัญมากกว่านั้น"
ขอบคุณสำหรับทุกมิตรภาพ ทุกความห่วงใย ที่มอบให้ “ตี๋ วัดสมอ”
ที่เหลือคงต้องรอลุ้น ว่า ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น .. แต่ คุณไม่เดียวดาย
แน่นอน .. สัญญา
ด้วยจิตคารวะ
เซียวลี้ปวยตอ
